Jouw Troep Op Mijn Stoep ?

Vanuit de een of andere
weinig-voetgangers-vriendelijke gedachte
vond een buurtbewoners
dat zijn/haar grof-vuil
- in dit geval tuinbielzen
die je niet als grofvuil mag aanbieden -
wel breeduit op de stoep mochten liggen.
Schijt aan de voetganger.












Vanzelfsprekend
 heb ik ze in de goot gelegd.
De VoetgangersVerenigingEdamVolendam
houdt niet van troep-op-de-stoep.





 Hoe groot kan je verbazing zijn
als ze twee dagen later tóch weer
- nog steeds voet-gangers-onvriendelijk -
weer op het trottoir liggen.

Dus leg ik ze
wéér in de goot onder het motto:
Onze Trottoirs Obstakelvrij !




















 Er is toch iemand geweest die geprobeerd heeft
ze weer op het trottoir te krijgen. In dit geval is hij/zij
niet verder gekomen dan de stoeprand.



Dat heen&weer sjouwen met grofvuil is wel vaker vertoond.
Het is altijd een vermakelijk spel van non-verbale communicatie.


Ik kan niet zo goed begrijpen dat je dit afval wel in de openbare ruimte pleurt en dan niet
na ruim twee weken (en twee rondjes grof-vuil-ophalen waarbij ze niet werden meegenomen)
denkt: hé - ik heb een probleem.

Natuurlijk heb jij en probleem.
Het ligt niet op de stoep. Uiteindelijk verdwijnen die bielzen wel een keer.
Het probleem zit tussen je oren.

Sommigen hebben een balk voor de kop.
Of een splinter in het oog.
Anderen tuinbielzen tussen de oren.

voetgangeredamvolendam@telfort.nl




`de splinter in andermans oog wel zien, maar niet de balk in het eigen`

1. de splinter in andermans oog wel zien, maar niet de balk in het eigen(=over kleine fouten van een ander vallen, terwijl de eigen grote fouten niet worden gezien)