"Nou, evodammer, je bent er maar druk mee !"
hoor ik de laatste tijd vaker.
Dat is waar. Ik ben er druk mee.
Dus - uit de losse pols - wat foto's en commentaar.
Wat begon als een eenvoudig schilderklusje-op-zondagmiddag
is ge-eindigd in een grootse verbouwing.
Kent u dat ? 't Begint met niks en eindigt in een drama.
We hadden (verleden tijd !) twéé halletjes op de eerste verdieping.
Een van 1 vierkante meter en een van twee.
In die piepkleine ruimtetjes toch nog 7 deuren en een trapgat.
Het heeft ons nooit 'op de rug gezeten'. Tot vorige maand.
![]()
De 7 deuren
zijn teruggebracht tot 4 en een kastdeur.
Van de twee halletjes
hebben we er één gemaakt.
De kleuren (nicotine-bruin - vergeeld wit - somber grijs) vervangen
door helder wit - diamantgroen en zeegroen.
De standaard-stucmuren van 40 jaar geleden ge-spaggel-ge-putzed. Het gipsplaatplafond zit er (dubbelop!) weer in.
![]()
Nu nog 'details' als
verlichting - vloer - hang&sluitwerk
en de evodammertjes zitten er
- wat deze 3 vierkante meter betreft -
de aankomende decennia
weer knappies bij.
Voor de overbodig geworden deur
- die in het zicht blijft
maar een paneel is geworden -
gaan we nog wat 'speels' voor bedenken.
![]()
![]()
![]()
Dezoldertrap als kast.
We hebben geen kind(eren) meer dat op zolder slaapt(en ook geen commencaal of illegaal) op zolderkamer dus deze trap wordt gaandeweg de opslagplaats van al het gereedschap.Scheelt toch weer elke keer een trap op&neer
![]()
![]()
![]()
We houden dus twee deuren over.
Deze wordt straks behangtafel
![]()
Als je kozijnen weghaalt
moet je - vooraf - bedenken
dat er dus lege plekjes
in het plafond overblijven.
Ik bedenk zulke dingen altijd te laat.
Maar ach; verkeerd om is óók volgorde.
Ook deze ommissie schilderen we wel weer weg.
![]()
En wat dit is
(heeft echt met verbouwen te maken)
mag u zelf raden.
Onder de goede inzendingen
wordt de hoofdprijs verloot.
We zitten in de eindfase.
Medio Kerstmis
moet het toch allemaal
klaar kunnen zijn.
Tot dan zet evodammer 's avonds
zijn werkbroek rechtop in de hoek
pelt zich het bouw-T-shirt af
en kraakt zijn vergipste sokken.
Kenmerkend blijft dat het op enig moment tégen gaat staan.
De grote lijnen - dat gaat nog wel - maar de eindeloze lijst van details breken op.
En dat je hele huis steeds maar weer vol stof en vage vlekken zit.
![]()
Memo to myself: werkschoenen uitdoen
als je de werkplek verlaat.
Dan trek je niet zo'n spoor door het huis.
Het allerbelangrijkste
is&blijft in dit soort tijden dus:
véel stofzuigerzakken in huis hebben
en veel dweilen.
En veel hoop&geloof&liefde.
Verbouwen is leuk.
't Knapt er zo lekker van op.
Als een ander het doet en bij voorkeur bij een ander thuis.
eerdere publicaties:
http://evodammer.blogspot.nl/2015/06/nog-1489-te-gaan.html
hoor ik de laatste tijd vaker.
Dat is waar. Ik ben er druk mee.
Dus - uit de losse pols - wat foto's en commentaar.
Wat begon als een eenvoudig schilderklusje-op-zondagmiddag
is ge-eindigd in een grootse verbouwing.
Kent u dat ? 't Begint met niks en eindigt in een drama.
We hadden (verleden tijd !) twéé halletjes op de eerste verdieping.
Een van 1 vierkante meter en een van twee.
In die piepkleine ruimtetjes toch nog 7 deuren en een trapgat.
Het heeft ons nooit 'op de rug gezeten'. Tot vorige maand.
De 7 deuren zijn teruggebracht tot 4 en een kastdeur.
Van de twee halletjes
hebben we er één gemaakt.
De kleuren (nicotine-bruin - vergeeld wit - somber grijs) vervangen
door helder wit - diamantgroen en zeegroen.
De standaard-stucmuren van 40 jaar geleden ge-spaggel-ge-putzed. Het gipsplaatplafond zit er (dubbelop!) weer in.
Nu nog 'details' als
verlichting - vloer - hang&sluitwerk
en de evodammertjes zitten er
- wat deze 3 vierkante meter betreft -
de aankomende decennia
weer knappies bij.
Voor de overbodig geworden deur
- die in het zicht blijft
maar een paneel is geworden -
gaan we nog wat 'speels' voor bedenken.
 |
| klik op een afbeelding voor een vergroting |
Ik heb een kozijn weggehaald en een verplaatst en een lullig spaanplaat-plaatje ge-upgraded met sierpleister.spachelputzen. Dat is een vak apart. In mijn geval lag er meer sierpleister her&der op de grond en door het hele huis dan dat er aan de muur bleef plakken.
Dezoldertrap als kast.
We hebben geen kind(eren) meer dat op zolder slaapt(en ook geen commencaal of illegaal) op zolderkamer dus deze trap wordt gaandeweg de opslagplaats van al het gereedschap.Scheelt toch weer elke keer een trap op&neer
We houden dus twee deuren over.
Deze wordt straks behangtafel
Als je kozijnen weghaalt
moet je - vooraf - bedenken
dat er dus lege plekjes
in het plafond overblijven.
Ik bedenk zulke dingen altijd te laat.
Maar ach; verkeerd om is óók volgorde.
Ook deze ommissie schilderen we wel weer weg.
En wat dit is(heeft echt met verbouwen te maken)
mag u zelf raden.
Onder de goede inzendingen
wordt de hoofdprijs verloot.
We zitten in de eindfase.
Medio Kerstmis
moet het toch allemaal
klaar kunnen zijn.
Tot dan zet evodammer 's avonds
zijn werkbroek rechtop in de hoek
pelt zich het bouw-T-shirt af
en kraakt zijn vergipste sokken.
Kenmerkend blijft dat het op enig moment tégen gaat staan.
De grote lijnen - dat gaat nog wel - maar de eindeloze lijst van details breken op.
En dat je hele huis steeds maar weer vol stof en vage vlekken zit.
als je de werkplek verlaat.
Dan trek je niet zo'n spoor door het huis.
Het allerbelangrijkste
is&blijft in dit soort tijden dus:
véel stofzuigerzakken in huis hebben
en veel dweilen.
En veel hoop&geloof&liefde.
Verbouwen is leuk.
't Knapt er zo lekker van op.
Als een ander het doet en bij voorkeur bij een ander thuis.
eerdere publicaties:
http://evodammer.blogspot.nl/2015/06/nog-1489-te-gaan.html