Verloren -Verdriet - Gevonden - Blij

Toen ik dit vandeweek
op straat vond
had ik een déjà-vu.

van die keer
dat ik zelf mijn bankpasje kwijt was.

De paniek. De stress. Het zoeken.
Het balen. Het gedoe.
Spijt ook dat je niet vooraf
beter hebt opgelet

En dat iemand opbelde om te zeggen
dat ze mijn pasje hadden teruggevonden.
En hoe blij en opgelucht je dan bent

Dan is het extra leuk
om dat ook eens terug te kunnen doen.
Dat je een pasje vindt.
Dat je kunt achterhalen van wie het is
(want je kent je buurtje

en veel mensen in je buurtje)
En dat zo'n buurman dan héél blij is.

 

't Deed me wel terugdenken aan de tijd dat er in de NiVo de rubriek
"Zij bukten voor u" stond. De drukkerij in de Burgemeester van Baarstraat
functioneerde als breng- en ophaaladres voor gevonden en verloren spullen.
Ook in De Stadskrant stond vaak een stukje over 'verloren' en 'gevonden'
Those were the days.

Tegenwoordig is dit centraal geregeld aan een (ook digitaal) loket
bij de gemeente. En dat is niet zo knus maar wel goed geregeld zo.

Het allerleukste blijft toch iets vinden en dat dan hoogstpersoonlijk zelf terug gaan brengen
bij de eigenaar. Dat iemand iets kwijtraakt maar er uiteindelijk twee mensen blij van worden.

edamvolendamschoon@telfort.nl



P.S.  Heeft u onze plein-kruiwagen ergens gezien ?