Bron: EV-Opinie
Auteur: Peter Louter
Woede
In het Volendams weekblad De Nivo van 4 februari 2015, staat een uitgebreid artikel waarin de fractievoorzitter van de lokale partij, Loek Kras, zijn woede uit over de gang van zaken bij een bezwaar dat het Volendams bedrijf Nieuw Leven en de bewoners van het centrum bij de Raad van State hadden ingediend tegen de plannen van de gemeente om het centrum van Volendam grootschalig te verbouwen.
Vrieskist
Volgens Loek Kras gaat het bezwaar over een oud plan dat 'in de vriezer zit en niet doorgaat'. Hij verwijt de ambtenaren die de gemeente hebben vertegenwoordigd op de zitting van de Raad van State dat zij ver buiten hun opdracht en bevoegdheid zijn gegaan. Ze hebben het oude plan daar op tafel gelegd en verdedigd en dat had nooit mogen gebeuren. De betrokken wethouders Wim Rijkenberg en Marisa Kes en de fracties hebben zich onmiddellijk van de gang van zaken gedistantieerd.
Volgens Loek Kras is er een intern onderzoek gestart en moet de zaak tot op de bodem worden uitgezocht. Los van de uitslag vindt hij dat de betrokken ambtenaren moeten worden berispt. De gang van zaken ziet hij als schadelijk voor het vertrouwen in zijn partij die zich juist heeft ingezet om de megalomane plannen van tafel te krijgen.
Rare zaak
Het is een vreemde gang van zaken. Ambtenaren kunnen zo maar 'een vrieskist' openen en de daarin opgesloten plannen op eigen houtje ontdooien. Dat is natuurlijk niet zo. Het is dan ook de vraag of de betrokken ambtenaren als zondebok moeten dienen voor het feit dat leidinggevenden en wethouders niet hebben zitten opletten. Het is ook niet de eerste keer dat bij de gemeente Volendam op die wijze zondebokken worden gezocht.
Het verhaaltje over de vrieskist geloof ik niet erg. Bezwaarmakers komen niet zo maar terecht bij de Raad van State. Daar is een hele procesgang aan vooraf gegaan via de rechtbank en het gerechtshof. Het is dus een al lang lopende kwestie met dat bezwaar. Kennelijk hebben leidinggevenden en/of wethouders verzuimd om de ambtenaren die zich met deze zaak bezig hielden het sein te geven dat het plan niet meer verdedigd hoefde te worden. Dat is aannemelijk. In verband met deze kwestie heb ik al eens eerder gesignaleerd dat de plannen weliswaar bevroren waren, maar nog niet van tafel. Er is nooit ergens een besluit genomen dat de plannen zijn herroepen en naar de prullenbak konden.
Als het waar zou zijn dat, zoals Loek Kras beweert, ambtenaren ver buiten hun opdracht en bevoegdheid zijn gegaan, lijkt het voorstel om ze te berispen niet geloofwaardig. Het lijkt me, als het waar zou zijn, eerder aanleiding voor ontslag. Bij de gemeente Edam-Volendam zijn aardig wat mensen voor minder ontslagen of weggewerkt.
Er zijn meer vragen rond deze kwestie. Ten behoeve van de grootschalige plannen heeft de gemeente een aantal huizen op de Zeestraat aangekocht. Hoewel de gemeente bezig is om panden die ze bezit te verkopen als ze geen nut voor de gemeente hebben, staan de aangekochte panden niet op het verkooplijstje. Dat wekt het vermoeden dat de megalomane plannen niet definitief zijn opgegeven.
Weer een belofte gebroken?
Ongeveer anderhalf jaar geleden presenteerde de wethouder voor Ruimtelijke Ordening, Marisa Kes (VD|80) grootschalige plannen voor de verbouwing van de Zeestraat en het Europaplein. Er moest veel meer winkelruimte worden gecreëerd omdat er volgens de wethouder in Volendam een statistisch tekort aan winkelruimte was. De plannen riepen veel weerstand op bij bewoners en winkeliers van het centrum. In de gemeenteraad bestond er onvoldoende draagkracht voor de plannen en de wethouder werd met name berispt omdat ze de inspraak niet serieus had genomen. ‘U bent bij het einde begonnen, in plaats van bij het begin’. Loek Kras, toen nog enig raadslid voor zijn partij steunde die kritiek voluit.
Afgaande op zijn uitspraken in het artikel staat hij niet meer achter zijn kritiek op de inspraak van destijds. Hij kondigt aan dat een nieuw plan, kleinschaliger van opzet in maart door het college aan de gemeenteraad zal worden voorgelegd. Daarna kunnen de bewoners en ondernemers inspreken. Dat is in strijd met de gang van zaken waar de gemeenteraad om heeft gevraagd. Die legde er de nadruk op dat plannen samen met de bewoners en ondernemers zouden moeten worden ontwikkeld. Bij de door Loek Kras geschetste gang van zaken komen ze weer in de situatie dat nagenoeg alles al vastligt en ze alleen nog invloed hebben op de te gebruiken steensoort en voegbreedte. Bewoners en ondernemers klagen al maanden dat ze maar niets horen over de nieuwe plannen. Een gebroken belofte stel ik vast.
Niet geloofwaardig
Het in het Volendams weekblad door Loek Kras gevoerde verweer kan niet geloofwaardig worden genoemd. Het roept meer vragen op dan er beantwoord worden. De vraag is gewettigd of men toch stilzwijgend heeft ingestemd met de procesgang bij de Raad van State. Bij een gunstige uitslag, en voor de gemeente lagen die kansen zeer goed, zou een juridische hobbel zijn genomen die de uitvoering van de zeer grootschalige plannen op termijn tóch door zouden kunnen gaan. Die hypothese kan worden getoetst. Als het volgens Loek Kras veel kleinere plan als puzzelstukje zou blijken te passen in het niet echt opgegeven oude plan, kan ook verklaard worden waarom de gemeente de aangekochte panden in de Zeestraat niet afstoot.
Gemeenteraad aan zet
In de huidige gemeenteraad is de bezetting wat anders dan in de gemeenteraad die voor de verkiezingen in 2014 de plannen nog niet voor uitvoering geschikt achtte. Gezien de ervaring dat de partijen die een coalitie hebben gesloten alle plannen van het college door dik en dun steunen, is het niet te verwachten dat deze gemeenteraad de plannen terug kan sturen voor nadere inspraak. Die situatie geeft het college de ruimte om inspraak formeel af te handelen. Er is geen plicht meer om met inspraak rekening te houden zoals de oude gemeenteraad dat graag wilde.
Wantrouwen is gerechtvaardigd. Van de collegepartijen mag er geen wantrouwen bestaan. Maar wie het doen en laten van de getruukte wethouder van Ruimtelijke Ordening gevolgd heeft, kan weten dat er gezond wantrouwen altijd op zijn plaats is. Vertrouwen komt ter voet en gaat ter paard. Fractieleider Loek Kras moet daar maar eens over nadenken.
Peter Louter
Auteur: Peter Louter
Woede
In het Volendams weekblad De Nivo van 4 februari 2015, staat een uitgebreid artikel waarin de fractievoorzitter van de lokale partij, Loek Kras, zijn woede uit over de gang van zaken bij een bezwaar dat het Volendams bedrijf Nieuw Leven en de bewoners van het centrum bij de Raad van State hadden ingediend tegen de plannen van de gemeente om het centrum van Volendam grootschalig te verbouwen.
Vrieskist
Volgens Loek Kras gaat het bezwaar over een oud plan dat 'in de vriezer zit en niet doorgaat'. Hij verwijt de ambtenaren die de gemeente hebben vertegenwoordigd op de zitting van de Raad van State dat zij ver buiten hun opdracht en bevoegdheid zijn gegaan. Ze hebben het oude plan daar op tafel gelegd en verdedigd en dat had nooit mogen gebeuren. De betrokken wethouders Wim Rijkenberg en Marisa Kes en de fracties hebben zich onmiddellijk van de gang van zaken gedistantieerd.
Volgens Loek Kras is er een intern onderzoek gestart en moet de zaak tot op de bodem worden uitgezocht. Los van de uitslag vindt hij dat de betrokken ambtenaren moeten worden berispt. De gang van zaken ziet hij als schadelijk voor het vertrouwen in zijn partij die zich juist heeft ingezet om de megalomane plannen van tafel te krijgen.
Rare zaak
Het is een vreemde gang van zaken. Ambtenaren kunnen zo maar 'een vrieskist' openen en de daarin opgesloten plannen op eigen houtje ontdooien. Dat is natuurlijk niet zo. Het is dan ook de vraag of de betrokken ambtenaren als zondebok moeten dienen voor het feit dat leidinggevenden en wethouders niet hebben zitten opletten. Het is ook niet de eerste keer dat bij de gemeente Volendam op die wijze zondebokken worden gezocht.
Het verhaaltje over de vrieskist geloof ik niet erg. Bezwaarmakers komen niet zo maar terecht bij de Raad van State. Daar is een hele procesgang aan vooraf gegaan via de rechtbank en het gerechtshof. Het is dus een al lang lopende kwestie met dat bezwaar. Kennelijk hebben leidinggevenden en/of wethouders verzuimd om de ambtenaren die zich met deze zaak bezig hielden het sein te geven dat het plan niet meer verdedigd hoefde te worden. Dat is aannemelijk. In verband met deze kwestie heb ik al eens eerder gesignaleerd dat de plannen weliswaar bevroren waren, maar nog niet van tafel. Er is nooit ergens een besluit genomen dat de plannen zijn herroepen en naar de prullenbak konden.
Als het waar zou zijn dat, zoals Loek Kras beweert, ambtenaren ver buiten hun opdracht en bevoegdheid zijn gegaan, lijkt het voorstel om ze te berispen niet geloofwaardig. Het lijkt me, als het waar zou zijn, eerder aanleiding voor ontslag. Bij de gemeente Edam-Volendam zijn aardig wat mensen voor minder ontslagen of weggewerkt.
Er zijn meer vragen rond deze kwestie. Ten behoeve van de grootschalige plannen heeft de gemeente een aantal huizen op de Zeestraat aangekocht. Hoewel de gemeente bezig is om panden die ze bezit te verkopen als ze geen nut voor de gemeente hebben, staan de aangekochte panden niet op het verkooplijstje. Dat wekt het vermoeden dat de megalomane plannen niet definitief zijn opgegeven.
Weer een belofte gebroken?
Ongeveer anderhalf jaar geleden presenteerde de wethouder voor Ruimtelijke Ordening, Marisa Kes (VD|80) grootschalige plannen voor de verbouwing van de Zeestraat en het Europaplein. Er moest veel meer winkelruimte worden gecreëerd omdat er volgens de wethouder in Volendam een statistisch tekort aan winkelruimte was. De plannen riepen veel weerstand op bij bewoners en winkeliers van het centrum. In de gemeenteraad bestond er onvoldoende draagkracht voor de plannen en de wethouder werd met name berispt omdat ze de inspraak niet serieus had genomen. ‘U bent bij het einde begonnen, in plaats van bij het begin’. Loek Kras, toen nog enig raadslid voor zijn partij steunde die kritiek voluit.
Afgaande op zijn uitspraken in het artikel staat hij niet meer achter zijn kritiek op de inspraak van destijds. Hij kondigt aan dat een nieuw plan, kleinschaliger van opzet in maart door het college aan de gemeenteraad zal worden voorgelegd. Daarna kunnen de bewoners en ondernemers inspreken. Dat is in strijd met de gang van zaken waar de gemeenteraad om heeft gevraagd. Die legde er de nadruk op dat plannen samen met de bewoners en ondernemers zouden moeten worden ontwikkeld. Bij de door Loek Kras geschetste gang van zaken komen ze weer in de situatie dat nagenoeg alles al vastligt en ze alleen nog invloed hebben op de te gebruiken steensoort en voegbreedte. Bewoners en ondernemers klagen al maanden dat ze maar niets horen over de nieuwe plannen. Een gebroken belofte stel ik vast.
Niet geloofwaardig
Het in het Volendams weekblad door Loek Kras gevoerde verweer kan niet geloofwaardig worden genoemd. Het roept meer vragen op dan er beantwoord worden. De vraag is gewettigd of men toch stilzwijgend heeft ingestemd met de procesgang bij de Raad van State. Bij een gunstige uitslag, en voor de gemeente lagen die kansen zeer goed, zou een juridische hobbel zijn genomen die de uitvoering van de zeer grootschalige plannen op termijn tóch door zouden kunnen gaan. Die hypothese kan worden getoetst. Als het volgens Loek Kras veel kleinere plan als puzzelstukje zou blijken te passen in het niet echt opgegeven oude plan, kan ook verklaard worden waarom de gemeente de aangekochte panden in de Zeestraat niet afstoot.
Gemeenteraad aan zet
In de huidige gemeenteraad is de bezetting wat anders dan in de gemeenteraad die voor de verkiezingen in 2014 de plannen nog niet voor uitvoering geschikt achtte. Gezien de ervaring dat de partijen die een coalitie hebben gesloten alle plannen van het college door dik en dun steunen, is het niet te verwachten dat deze gemeenteraad de plannen terug kan sturen voor nadere inspraak. Die situatie geeft het college de ruimte om inspraak formeel af te handelen. Er is geen plicht meer om met inspraak rekening te houden zoals de oude gemeenteraad dat graag wilde.
Wantrouwen is gerechtvaardigd. Van de collegepartijen mag er geen wantrouwen bestaan. Maar wie het doen en laten van de getruukte wethouder van Ruimtelijke Ordening gevolgd heeft, kan weten dat er gezond wantrouwen altijd op zijn plaats is. Vertrouwen komt ter voet en gaat ter paard. Fractieleider Loek Kras moet daar maar eens over nadenken.
Peter Louter