 |
| klik op een afbeelding voor een vergroting |
Een ouderwets briefje.
Met de hand geschreven.
Ik denk door een vrouw.
Het handschrift verraadt leeftijd.
De inhoud (ik heb de privé-info
maar even weggehaald) verraadt twijfel. Er moet nog beslist worden en de schrijfster heeft opties voor haar probleem.
Is het een
aan zichzelf geschreven geheugensteuntje ?
of is de mededeling
voor een ander bestemd ?
Is het verloren ? Bewust weggegooid ?
Al gelezen ? Begrepen ? Is de boodschap aangekomen ?
Vandaag ook in het nieuws dat de digitale berichtjes-dienst
WhatsApp het goed doet.
Bijna 10.000.000 mensen in Nederland
(700.000.000 wereldwijd) en - ook wereldwijd
zo'n slordige 30 miljard berichten per dag.
Kan zo'n eenvoudig handgeschreven briefje daar nog tegenop ?
Voor een WhatsApp heb je een telefoontje nodig. Elektriciteit. Afhankelijkheid van het systeem.
Dat telefoontje (dat zoveel meer kan en waar nog maar weinig echt mee gebeld wordt) staat de hele dag op 'alert' want je mag geen geluidje uit deze dwingende digitale stalker missen.
(heeft u daar ook zo'n last van dat mensen midden in een gesprek je opeens negeren
omdat hun 'ding' ze roept ?) Digitaal communiceren is wel snel én wereldwijd.
Voor zo'n briefje heb je schrijfgerei en papier nodig. Voordeel is wel dat het ook kan als je telefoontje het niet meer doet - de stroom uitvalt - het systeem faalt. Maar het is traag. En een heel beperkte communicatie-vorm qua afstanden overbruggen.
Vergelijkingen tussen trekschuit en verkeersvliegtuig boekdrukkunst en massa-mediafakkel of led-licht dringen zich op.
WhatsApp-jes zwerven
in de openbare digitale ruimte
en zijn in principe afgeschermd.
(maar dat weten we nooit helemaal zeker)
Ik vind ze nooit als zwerfafval op straat.
Zo'n briefje vind ik in de fysieke openbare ruimte.
Dan lees ik ongewenst en onwillekeurig ook mee.
Hoe-dan-ook ben ik wel benieuwd
wat de schrijfster 'anders gaat doen'
Voortaan WhatsAppen ?
http://tweakers.net/nieuws/100887/meer-dan-negen-miljoen-nederlanders-gebruiken-whatsapp-actief.html